در مجموع می‌توان نشانه‌های روز قیامت را دو مرحله تقسیم نمود:

1. مرحله قبل از رستاخیز و حوادثی که در آن اتّفاق می‌افتد، که می‌توان به وضع زمین، دریاها، آسمان و سرنوشت کوه‌ها اشاره نمود.
2.  مرحله تجدید حیات جهان و مردگان، که مرحله و نشر و خارج شدن از قبرها می‌باشد.

که در این مقاله می خواهیم به مرحله اول اشاره کنیم و در مقاله بعدی به بطور کامل به مرحله دوم بپردازیم.

مرحله اول: حوادث قبل از رستاخیز:

وضع زمین قبل از قیامت چگونه خواهد بود؟

در قرآن کریم اشاره به این معنی شده که برای آفرینش آسمان‌ها و زمین، مدّت معیّن قرار داده شده است.
مانند آیه:
(وَ مَا خَلَقنَا السَّمَاوَاِت وَ الأَرضَ وَ مَا بَینَهُمَا إِلَّا بِالحَّقِ وَ أَجَلٍ مُسَمًّی وَ الَّذِینَ کَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مِعرِضُونَ)
«ما آسمان‌ها و زمین و آنچه را میان آن دو است، جز به حق و (تا) مدّت معیّن (که همان روز قیامت است) نیافریدیم».1
بنابراین قرآن از ابتدا موقّت بودن این جهان را با عبارت «اجلّ مسمّی» .

به ما گوشزدکرده است و آن اجل هنگامی است که قیامت بر پا شود.
می‌رویم سراغ اوضاع زمین تا ببینیم در آستانه قیامت سرنوشت آن چه می شود؟

1- وقوع زله بزرگ:

در آن روز تمام کره زمین به لرزه درمی‌آید و مانند زله‌های این جهان موضعی و مقطعی نیست، زله‌ای که کوه‌ها را نیز از جا می‌کند.
آری باید اندیشید که آیا آن روز، آرامشی باقی می‌ماند. نگاهی به زله‌های سال اخیر دنیا و تفکّر در مورد آنان می‌تواند تا حدودی سختی آن روز را بیان کند، و شاید غفلتی را زدوده و ایمانی تازه در جان انسان به وجود آورد.